Kerstspecial: Frank van Mosselveld in gesprek met RKCNu

Het is dinsdagavond zo rond half 7. RKC heeft net een teleurstellende en pijnlijke nederlaag geleden bij en tegen Fortuna Sittard. Ik heb afgesproken met Frank van Mosselveld in de geïmproviseerde mixed zone. 12 punten uit 14 wedstrijden, een veertiende plek op de ranglijst met 3 punten afstand van onze zuiderburen op nummer 16 en een financiële buffer waar je U tegen zegt. Het resultaat vanavond viel tegen maar in het grote plaatje is er weinig reden tot klagen dacht ik zo. We staan tegen een muurtje, hek tussen ons in. Links van ons nemen het Brabants Dagblad en Omroep Brabant hun interviews af.

Frank, laten we beginnen met het nieuws over Henk van Delft. Hoe wordt er binnen de club gereageerd op zulk slecht nieuws?
“Ja die komt wel even binnen. Ik kreeg gisterenavond een berichtje: ‘Klopt het dat Henk van Delft is overleden?’ Ik schrok me kapot natuurlijk. Wij hadden weinig tot geen informatie ontvangen over dat het slecht zou gaan met hem of dat hij ziek was. Maar de persoon die het stuurde verzint zoiets natuurlijk niet. Dus je maakt je meteen grote zorgen. Ik ben rond gaan bellen, nog niet naar de familie, en uiteindelijk krijg je dan wel een bevestiging. Ja en dan weet je eigenlijk niet goed hoe je moet reageren.”

“Iedereen kent Henk. En het vervelende is dat we echt extreem voorzichtig met hem waren. Vanaf het begin van de coronaperiode hebben we eigenlijk tegen hem gezegd dat we liever niet hadden dat hij op de club was in verband met het feit dat hij tot de risicogroep behoort. Je wil niet op je geweten hebben dat hij het oploopt en het niet na kan vertellen. Dus in die zin was er wat weinig contact. En in die zin is Henk ook weer Henk, want hij is zeker vijf keer weggestuurd bij de poort en drie keer bij de balie. Dat zelfs Ruben moest zeggen: “Henk ga alsjeblieft naar huis, straks loop je nog wat op.”

“Het is vooral een vreselijk verlies dat dé clubman, cultuurbewaker en man van de club er niet meer is.”

Misschien is het nog veel te vroeg om er over te beginnen maar is er nog iets van een eerbetoon wat de club gaat brengen?
“Je vult hem zelf al een beetje in. We wilden eerst met de familie spreken. Dat heb ik vanmorgen gedaan. We hebben gevraagd wat zij van plan waren. Wij hebben vervolgens de berichten op de socials geplaatst en een condoleance register opgezet. Die willen we uiteindelijk bundelen en aan de familie geven. We wilden perse met de rouwbanden spelen en met de minuut stilte vooraf. De komende tijd gaan we nog kijken of er nog een manier is om hem te eren. Maar wat we ook doen, het zal nooit genoeg zijn om te laten zien wat hij voor de club heeft betekend.”

We zijn op een bijzondere plek. Ongeveer 10 jaar geleden al weer werd RKC hier kampioen van de Jupiler League. Ik moest wel lachen bij de foto van jou en Mo. Leeft dat nog bij jou? Of zal het wel en is het inmiddels ‘toen’?
“Nee het zou raar zijn als ik zeg ‘het zal wel’. Je wordt niet elk jaar kampioen. Het staat me nog goed bij. Het is wel zo dat als je nu hier binnenkomt je niet telkens denk: ‘weet je nog toen?’ daarvoor is het echt te lang geleden. Maar tuurlijk blijft het je wel goed bij.”

We zijn nu bijna een half jaar onderweg. Dan rijst altijd weer de vraag: hoe gaat het met de club? Allereerst eerst corona, op dat gebied krijgen we weinig meldingen.
“We houden ons strikt aan de maatregelen. De KNVB is afgelopen week nog geweest om te controleren of en hoe wij ons aan de protocollen houden. We krijgen alleen maar lof over hoe we het ingericht hebben. We proberen het zo goed als mogelijk buiten de deur te houden. Tegelijkertijd hebben we zelf gezien dat je alles goed doet en het je alsnog overkomt. Voor nu gaat het goed, maar dat zien wij zeker niet als garantie voor de toekomst. Laten we ook hopen dat er snel weer publiek bij de wedstrijden aanwezig mag zijn want daar doen we het uiteindelijk voor.”

Eerst: Financieel. Je hebt eerder bij ons in de podcast aangegeven dat er wat RKC betreft, door het financiële beleid van de afgelopen jaren, weinig te vrezen is op het gebied van eventuele tekorten. Hoeven we ons nog steeds weinig zorgen te maken?
“Nee zeer zeker niet. Anderzijds zijn we er wel vanuit gegaan dat we vanaf januari met beperkte hoeveelheid publiek zouden spelen. Wederom omdat dat toch echt is waar we betaald voetbal voor spelen. Jullie hebben er onderhand ook een keer recht op. Maar financieel komen wij deze periode goed door. Mede door de reserves die we in korte tijd hebben opgebouwd. Het is ook voor de branche breed heel belangrijk dat het snel weer mogelijk is met publiek te spelen.”

Maar stel. Het slechtste scenario, waarbij er helemaal geen publiek meer aanwezig is, schrijft de club dan nog steeds zwarte cijfers?
“Ja. Tuurlijk doet het ons ook financieel pijn als er geen publiek welkom is. Maar we hebben een bijzondere club. We hebben geluk dat we hele loyale sponsoren en supporters hebben. Daar zijn we als club echt onderscheidend in. Ondanks dat de aantallen bij ons misschien wat kleiner zijn merk je dat, wat we horen, de betrokkenheid echt hoog is ten opzichten van elders.”

“Die jongens hebben een plan en een ambitie, dat hebben wij ook. Wij hebben ze daarin nodig en zij ons, zo help je elkaar.”

Frank van Mosselveld

Dan sportief: Natuurlijk ga je deze wedstrijd intern nog bespreken maar kun je mij een beetje meenemen?
“We waren goed op weg. Alleen heb je de afgelopen drie wedstrijden wel wat laten liggen. Dat moet je in januari meteen goedmaken anders sta je midden-januari dik in de problemen. We hebben laten zien dat we de kwaliteit hebben om ver bij die gevaarlijke plekken weg te blijven. Dus als we daar dan toch staan doen we iets niet goed.”

Het valt mij ook op dat RKC een fitte ploeg heeft. Vanavond viel het wat tegen. Maar zelfs de PSV-watchende sportpers afgelopen zaterdag had het er over. Gaat er nu een extra kerstpakketje naar de medische staf?
”Ik vond het eerlijk gezegd vandaag helemaal niet fris ogen. Misschien dat deze break net op tijd komt. Ook ondanks dat je Ahmed (Touba) en Ola (John) mist. We zijn, ik klop hem even af, verschoond gebleven van veel blessures in de eerste periode. Het is echt zaak dat je in januari fris blijft want dan heb je alleen maar in het weekend en door de weeks voetbal.”  

Huren is iets wat eigenlijk iedereen bij RKC zo min mogelijk wil. Dat heeft als consequentie dat bij een hoop spelers hun verbintenis aan RKC op 1 juli afloopt. Tuurlijk heb je de jongens als Quasten en Mulder waar je bekijkt of ze fit genoeg zijn, maar je hebt ook een rits aan spelers waarvan je op voorhand al weet dat je ze graag wil behouden (Lamprou,Tahiri, John, Anita, etc). Wat is daarin de strategie? Wachten?
“Heel simpel Lucas, anders hadden ze hier niet gespeeld. Die jongens hebben een plan en een ambitie, dat hebben wij ook. Wij hebben ze daarin nodig en zij ons, zo help je elkaar. Zo zijn ze ook binnen gestapt. Als we ze langer hadden kunnen binden afgelopen zomer hadden wij dat natuurlijk al gedaan. Wij (Frank en Mo) hebben ze allemaal gesproken de afgelopen tijd. En wat positief is dat ze nog steeds diezelfde ambitie hebben maar wel een heel goed gevoel hebben bij RKC. “

Maar wat is dan de strategie? Wachten tot mei en dan verder kijken?
“Nee wij spreken met die jongens en op het moment dat zij willen tekenen ligt er een contract klaar. Maar zij hebben natuurlijk een ambitie en zullen dus gaan wachten. Dat respecteren wij en zo hebben we dat in het begin van het seizoen ook afgesproken. Doel 1 is in de eredivisie blijven. Daar helpen ze ons bij en dan is de kans aanwezig.”

Maar het lullige is wel dat je waarschijnlijk dus toch tot mei moet wachten.
“Ja maar dat is inherent aan de situatie van de club. Dat gaat ieder jaar zo zijn. En dat is de keerzijde van goed presteren, dan staan ze in de belangstelling.”

Ondertussen komt Mo aanlopen, vermoedelijk om te kijken waar Frank blijft.

Nu Mo er toch bij staat. Hoe lang is je verlanglijstje? Met andere woorden: kunnen we nog iets verwachten?
Mo: “Nou Sinterklaas is al weer even voorbij hoor”
Frank: “Vooral een fitte selectie zoals we die nu hebben staan. En voor de rest gaan we proberen iedereen binnenboord te houden.”

Op het gebied van nieuwe spelers niks?
Frank: “Je speelt in Januari 6 wedstrijden en in februari weer 5. Er is maar een hele beperkte categorie die beschikbaar is en voor ons ook nog interessant. En daarnaast zijn we heel te vrede over de selectie die we hebben staan.”

Maar wat doen Mo dan de hele dag?
Mo: “haha, nee jij loopt ook al lang genoeg mee. De januari-transferwindow is anders ingevuld dan andere jaren.“

Maar vorig jaar was er wel een doel.
Frank: “Ja toen moest het ook. Maar we staan er nu veel beter voor.“
Mo: “We zijn op elke positie dubbel bezet.“
Frank: “Neemt niet weg dat er, mocht die zich aandienen, wij een buitenkansje niet laten liggen.“
Mo: “Wat dat betreft is er altijd een kans.“

Zijn er dan nog ‘jonge’ jongens die je gaat verhuren? Vandaag kwam het bericht van Teun van Grunsven naar buiten.
Mo: “Ja Nigel (Langras) gaat RKC verlaten, die speelde hier op amateurbasis”
Frank: ”Maar verder verwachten wij niet dat er nog iemand verhuurd gaat worden.”

Dan nog even iets compleet anders. Er is een fusie aanstaande tussen de ECV en de CED (De eredivsie en de KKD gaan fuseren als organisatie) heb jij daar nog een actieve rol in? Het lijkt mij voor een potentiële pendelclub als RKC extra interessant.
Frank: “Het is goed dat dit gaat gebeuren. […] We zitten met z’n 18’en of eigenlijk al 34’en aan tafel met dezelfde intenties en wij hebben daar ook onze stem in.”

En zo komt er een einde aan ons gesprek. Ik neem nog een interview af met Anas Tahiri die ondertussen teleurgesteld in een golfkarretje wat daar geparkeerd staat zat te wachten. En vertrek richting Waalwijk. Op naar een succesvolle tweede seizoenshelft!

Vanuit RKCNu wensen we iedereen geweldige kerstdagen en een gelukkig, gezond en sportief 2021. Laten we hopen dat we het volgende deel van ‘het wonder van Waalwijk’ kunnen mee gaan maken, het liefste zo snel mogelijk weer vanuit het Mandemakers stadion.