Begin dit kalenderjaar zag ik een Fox Sports Doc over het eerste kunstlicht in het oude stadion van NAC aan de Beatrixstraat. Een prachtige documentaire over het ontstaan van het avondje-NAC en hoe ze in vredesnaam aan die lichtmasten gekomen zijn. Leuk detail is dat de lichtmasten die in 1975 in Breda neergezet zijn, momenteel dienstdoen als lichtmasten voor ons eigen Mandfield Road. Inmiddels wel met LED-licht, want vorig jaar kwamen de klachten van de KNVB dat die kapotte lampen hoog in de lichtmast niet meer konden.
Dat kunstlicht was ook RKC afgelopen maand goed gezind. Thuis op de zaterdagavond tegen Heracles hing voor het eerst dit seizoen de sfeer: vanavond gaat het gebeuren. En wat voor pot werd het, 90 minuten lang de betere en dik verdient met 2-0 winnen! Absoluut hoogtepunt was natuurlijk de omhaal van Hansito die op de lat uiteen spatte. Het lijkt al weer zo lang geleden, maar dat was de eerste overwinning van het seizoen.
Daarna kwam Feyenoord-uit. Dat is de wedstrijd waar ik voor het seizoen het meeste naar uitkeek. Omdat, ondanks dat wij zelf natuurlijk een pareltje hebben als thuisbasis, de Kuip het allermooiste stadion van Nederland is. Helemaal als je vanaf Varkenoord aan komt lopen en tussen die magistrale lichtmasten het hele stadion ziet oplichten in het donker. Wat ik echter op dat moment natuurlijk niet had durven dromen, is dat na 20 minuten spelen we gewoon 0-2 voor zouden staan. Helaas waren de boys, net als ikzelf overigens, iets te veel onder de indruk van de Kuip en was Feyenoord uiteindelijk misschien ook wel iets beter.
Overigens ben ik benieuwd wat Berghuis van Makkelie weet. Van de wonderboy van het scheidsrechtersgilde mag hij Ed’je gewoon een elleboogstoot geven. Dat onze keeper dan als stervende zwaan neergaat moet voor de kleur van de kaart niet uitmaken. Het heeft in ieder geval geen invloed op je basisplaats onder Koeman. Bijzonder.
Emmen thuis dan. Weer na zo’n interlandweekend wat toch altijd weer te lang duurt. Het was van twee kanten een bijzonder matige pot. Pas toen de lichtmasten aangezet waren, begon het slot offensief van RKC.
Gelukkig wisten we nog een puntje uit het vuur te slepen. Het was goed te zien dat Bilate weer terug was. Het geduw en getrek zo in de punt is iets waar hij bij uitstek geschikt voor is.
Ik wil al het enthousiasme niet meteen de kop indrukken, maar ik zie sinds Feyenoord-uit toch een trend ontstaan. Het spel wordt wel steeds minder. Het rare is wel dat we dan ineens punten gaan pakken. Uiteraard liever punten dan voetbal, maar het moet niet omslaan.
In Utrecht konden we gelukkig rekenen op een uitstekend centraal duo. Melle en Hannes hielden zich uitstekend staande. Vooral die laatste begint met de week beter te spelen. Maar gezien de 1-2 van Feyenoord uit en de 0-1 van de Leeuw, zie ik niet wat Melle niet kan wat Hans wel kan. Ja oke, misschien die omhaal dan.
Maar dan iets wat niemand had verwacht. We wonnen gewoon in Utrecht. Niet normaal. Ik kon er zelf helaas niet bij zijn, maar wat was het ook op de bank heerlijk. Op het moment dat Melle Meulensteen de winnende goal binnen kopte, keek ik helaas net naar buiten. Met de afgelopen maand in het achterhoofd, kon dit niets anders zijn dan de magie van het kunstlicht.
[simple-author-box]