De teleurstelling van gisteren is enigszins gezakt. Maar man man man, wat had ik er gisterenavond flink de balen in. De wedstrijd vorige week tegen ADO was zeker belangrijk, maar de thuiswedstrijd tegen VVV was zo nodig nog een belangrijkere wedstrijd in mijn ogen. En ik had er alle vertrouwen in, de gedane aankopen in de winterstop zijn echt top gelet op onze middelen. Ik droomde er zelfs over en werd wakker met drie puntjes in de pocket met een 3-0 overwinning voor de geelblauwen.
Helaas bleek de realiteit enigszins anders te zijn. Ooit vertelde ene Marco Borsato in de top 40 ons dat dromen bedrog zijn. Gisteren bleek helaas maar weer dat de titel van deze song niet uit de lucht komt vallen. Toch blijft het heerlijk te dromen en tja, dromen doe ik nog steeds. Ik droom nog steeds van een goede afloop van het seizoen 2019/2020 maar de rationele kant in mijn brein verteld me dan gelijk dat dit haast onmogelijk lijkt na de afgelopen twee wedstrijden.
Wanneer een club laatste staat in een competitie, krijg je vaak de bekende verhalen. Slechte resultaten, slechte sfeer, daardoor nog minder punten en de negatieve spiraal is geboren. Een vaak gekozen oplossing is hup trainertje eruit en hallo nieuwe trainer. Succes! De afgelopen maanden is het in Waalwijk echter rustig gebleven. Ondanks dat we bijna het hele seizoen laatste staan was er maar weinig kritiek te horen op onze trainer Grim. Maar na de wedstrijd uit tegen ADO begon ik verschillende reacties te lezen, supporters die begonnen te polsen of #grimout wellicht populariteit onder de andere supporters kon krijgen. Het is ze tegengevallen maar na de wedstrijd gisteren tegen VVV komen weer zulke berichten mij ter oren en daarop wil ik graag reageren middels deze column.
Ik kom al vele jaren bij ons RKC. Door de reisafstand en het feit dat er sinds een aantal jaar een kleine versie van mezelf rondloopt op deze aardbol, pik ik de wedstrijden eruit om te komen kijken. Ik heb in al die jaren vele nacompetities meegemaakt in mijn jonge jaren rond de tijd van de opening van ons stadion. Nog de oude versie van de nacompetitie, namelijk een minicompetitie van 4 clubs waarvan één uit de eredivisie en drie uit de eerste divisie. Over 6 wedstrijden werd beslist wie de nummer één van de poule werd en die was de gelukkige om in de eredivisie te mogen spelen het opvolgende seizoen. Daarna kwamen de hoogtij dagen van ons RKC, Martin Jol met Marcel Brands en spelers als Ricky Hoogendorp, Govedarica, Nikiforov, Gudjonsson, Boulahrouz en noem ze allemaal maar op. Prachtige tijden waren het, man wat was het mooi dat ik mijn meest gehoorde vraag ‘ Hoe komt jij nou bij een klein clubje uit Waalwijk uit’ met trots kon beantwoorden met een prachtige plek op de ranglijst.
Na deze hoogtij dagen kwam het verval onder leiding van Henry van der Vegt. Het ging van kwaad tot erger en iedereen die dit leest weet tot welke dieptepunten dit geleidt heeft. Vrij recent nog kan ik mij herinneren dat ik een oud collega had uitgenodigd eens mee te gaan naar ons RKC. Een geboren Eindhovenaar die na het afronden van zijn studie aan de Radboud Universiteit is blijven plakken in Nijmegen. Het was 12 oktober 2018. 2018? ja echt kortgeleden nog in 2018. We stonden er niet zo best voor op de ranglijst, Grim durfde het aan om trainer te zijn van een kleine club die hele slechte jaren achter de rug had. Onze avond begon met sushi eten bij Okayama aan de Olympiaweg. Nadat de buikjes gevuld waren konden we mooi wat calorieën verteren lopend naar het stadion. We zaten op vak EE waar ik Martin Jol netjes een hand heb gegeven. Gaandeweg de wedstrijd waren we met veel bezig behalve eigenlijk het voetbal. Het was koud, er zat een man of 1500 in het stadion en de wedstrijd was niet om aan te gluren met een 0-0 als eindresultaat. Samen met mijn maat waren we een beetje aan het analyseren en ik kwam eigenlijk tot het besef hoe het mogelijk was dat de levendige club van weleer zo diep gezonken was in zo een trieste ambiance. Wat leken die goede tijden ver weg……
Die gekke trainer van ons deed alsof we Ajax waren. Onze directeur wilde hem wel helpen door o.a. Spierings in de winter naar Waalwijk te lokken. Het resultaat kennen we, slechts een half jaar na dit troosteloze decor tikte de klok 0.01 uur aan en werd het 28 mei 2019. Het leek een dag zoals velen maar zou eindigen in een dag die we nooit meer gaan vergeten. Die eigenwijze trainer van ons had het mooi geflikt. Iets wat nooit iemand had durven dromen dat seizoen en dat is maar goed ook, immers weten we nu weer dat die dromen dan waarschijnlijk bedrog waren geweest. Maar man man, wat een wereldprestatie om te promoveren met de selectie die we hadden en de stand tijdens de winterstop. Petje af….
Dat het onverwachte eredivisie seizoen niet makkelijk zou gaan worden wisten we daarom allemaal. Daar kwam nog eens bij dat onze meest efficiënte speler Hansson vertrok en geen vervanger kreeg. In eerste instantie moesten we het doen met één echte versterking in de vorm van een zeer talentvolle Belgische verdediger zonder ervaring op het hoogste niveau waar dan ook. Gaandeweg het seizoen kwamen daar een aantal huurlingen bij zoals Leemans, Vente en Elbers. Maar het bleef een vrijwel gehele selectie zonder noemenswaardige ervaring in de eredivisie. Na 1 punt uit 11 wedstrijden waren er weinige meer die nog geloofde in überhaupt een spannend seizoen. Waar menig club in paniek raakt, deed RKC dit niet. Frank bleef nuchter, verstandig en analyserend en de trainer idem. Resultaat, in de winterstop weliswaar nog steeds plek 18 maar dicht tegen de veilige plaatsen aan met nog alle perspectief. Een top prestatie op dat moment in een relatief klein aantal wedstrijden zo terug te komen in dit seizoen. Frank deed de rest en haalde vier zeer goede versterkingen tijdens de winter. Enige nadeel van wintertransfers is dat er geen 6 weken de tijd zijn zich voor te bereiden. De mede spelers, club en omgeving te leren kennen. De trainer krijgt geen tijd om verschillende opstellingen en tactieken te kunnen proberen zoals tijdens de zomer het geval is. Nee, het was tekenen en een aantal dagen trainen en bam gelijk de belangrijkste wedstrijden van het seizoen er moeten staan. Ondanks dat, waren we tegen zowel ADO als VVV over de gehele wedstrijd gezien de betere en in ieder geval zeker niet de mindere. Je verliest niet door een foute tactiek maar door twee vrije trappen en een aantal individuele fouten. Dingen die de trainer niet direct aan te rekenen zijn.
Als je al het bovenstaande zo leest en rustig laat doordringen in het brein, kan je eigenlijk toch niets anders dan onwijs trots zijn op ons RKC, de trainer en het management? Het is nog kort geleden dat die troosteloze wedstrijd thuis tegen TOP Oss en dito uitzicht in de Keuken Kampioen Divisie de realiteit was en nu nog geen 1,5 jaar later zien we weer eredivisiewedstrijden in een Mandemakers stadion wat vaak zeer goed gevuld is. Ondanks de positie op de ranglijst geniet ik ervan, de club leeft weer en bestaat weer vooral eigenlijk. Wanneer we zouden degraderen staat er nog steeds een totaal andere club dan twee jaar geleden bij de start van dat laatste eerste divisie seizoen. Kijkende naar de persconferentie van de wedstrijd RKC Waalwijk – VVV besefte ik me dat eigenlijk des te meer. Ik zag een zeer teleurgestelde RKC trainer naast een tevreden en opgeluchte oud RKC trainer. Twee gentlemen’s naast elkaar wat beide fijne kerels zijn met een eerlijke kijk op het spel los van de emotie. Zo ontzettend knap hoe onze trainer daar ondanks de teleurstelling in staat is zeer realistisch naar de wedstrijd te kijken vol respect voor zijn collega. het deed mij beseffen hoe trots ik eigenlijk ben op het feit dat Grim onze trainer is, hoe ontzettend knap het is wat hij gepresteerd heeft in slechts 1,5 seizoen na al die troosteloze jaren en tjonge wat hoop ik ontzettend dat hij het eventueel volgend jaar aandurft bij ons te blijven ook wanneer het noodloot echt een feit zou zijn en we een tijdelijke stap terug moeten doen in onze ambities. Goed nieuws, als ik goed tel staan we 8 punten achter de veilige 15e plaats en zijn er nog 42 punten om voor te spelen. Dus rationeel nog alle kans en reden om er met zijn allen vol voor te blijven gaan. En dan zien we in mei wel waar we staan…..
Fred, blij dat je er was, blij dat je er bent en blij als je ons gaat vertellen dat je nog langer bij ons blijft. Toptrainer in Waalwijk.
Helemaal eens met deze goede analyse .
Wat fijn om zulke trouwe en reële RKC supporters te hebben.
Prima trainer voor RKC, ik hoop ook dat Fred bij gaat tekenen.
Ook erg sympathieke man, past goed bij RKC!
Enige kanttekening is dat hij Vente, wel erg veel kansen geeft, dat zie ik liever dat hij Koenraat ofzo een kans geeft.
Helemaal mee eens, mooi geschreven! We mogen blij zijn dat een trainer van het kaliber Fred Grim, zich 1,5 jaar geleden heeft verbonden aan RKC. Daar waar ‘grote’ trainers als Jurgen Streppel het niet aandurfde, omdat er met RKC zo weinig te winnen leek. Het was de sterkste KKD sinds jaren met Twente, NEC, Roda, Sparta, GAE, Cambuur en outsiders als Almere. Fred Grim voelde zich er niet te groot voor, daar waar hij 13 maanden daarvoor nog trainer was van het NL elftal.
De trainer die ondanks de resultaten altijd rustig en helder kan anlyseren en bovenal RKC laat voetballen waar men vaak de complimenten over krijgt. Ja, uiteindelijk tellen de punten, maar uiteindelijk ben je ook supporter geworden omdat je liefhebber bent van het spelletje. En dan kijk ik 100x liever naar ons RKC, dan naar dat betonvoetbal van Den Haag en VVV.
Hopelijk blijft Fred Grim bij een eventuele degradatie nog de uitdaging zien bij ons RKC. Door de kern van +- 8 basisspelers bij elkaar te houden, zal RKC altijd mee gaan strijden volgend seizoen om de bovenste 2 plekken ben ik van overtuigd. Er zal waarschijnlijk aan alle kanten aan hem getrokken gaan worden, want ja wat kost dat jaartje afkopen nou..
En ja.. af en toe mag Fredje best eens wat eerder wisselen als in minuut 80/85, maar laten we blij zijn dat we nog steeds de trainer hebben die RKC mooi voetbal laat spelen. Na trainers als Martin Koopman, Peter vd Berg etc. waren we hier wel aan toe.
Eerst nog maar eens hopen of Fred Grim alsnog een derde hoofdstuk kan toevoegen aan het Wonder van Waalwijk.
Helemaal mee eens, mooi stukje! verder niet zoveel aan toe te voegen. En idd vente werkt zich een slag in de rondte maar voegt helemaal niets toe… Alleen daarin tijd voor een andere keuze