Kramer en RKC Waalwijk hadden middels een statement verkondigd dat de ophef van vorige week tot het verleden behoorde. De spits was disciplinair geschorst geweest, maar had spijt betuigd en behoorde weer tot de selectie. De inkt van de verklaring was nauwelijks opgedroogd of Kramer zorgde opnieuw voor verbazing en verwondering. Twee belachelijke acties tegen AZ leverde hem een gele en een rode kaart op.

Hoofdschuddend werd het gedrag van de spits aanschouwt en na afloop verscheen de hoofdpersoon gewoon voor de camera. Dat siert hem en ook de boodschap (‘je kunt er lang over lullen, maar de enige die fout zit ben ik’) siert hem, maar het gedrag is onverklaarbaar en voer voor psychologen. Wat bezielde Kramer? Hij gaf zelf het antwoord. ‘Bij de eerste ging ik we bewust voor de tegenstander. Niet met een elleboogstoot, maar gewoon contact zoeken. Een signaal afgeven heet dat dan. We werden weggespeeld voor rust, er moest iets gebeuren. Die kaart nam ik op de koop toe. Bij de tweede was het echt niet mijn bedoeling, maar ik raak hem wel. Gewoon niet goed, ik ga het duel in en raak hem. Ik kan lullen tot ik een ons weeg, maar het is mijn eigen schuld.’

Kramer ging door het stof, hij kon ook niet anders, maar wat betekent de schuldbekentenis? Trainer Henk Fraser en aanvoerder Aaron Meijers reageerde na afloop ook. ‘Ik weiger te geloven dat een speler dit met opzet doet’, sprak de oefenmeester de complottheorie die rondging tegen. ‘Maar het is niet goed, dat zien we allemaal. Michiel weet dat zelf ook heus, maar het is wel gebeurd. Wat ik niet begrijp is dat een speler dit doet terwijl je weet dat alles wordt waargenomen. Ik ben ooit ook zo dom geweest, maar toen zag niet iedereen het.’

Meijers vulde aan. ‘Dit is de derde keer dat we rood krijgen en laat ik het netjes zeggen, het zijn alle drie niet de meest slimme kaarten. We hebben het hier al over gehad in de groep, dit hoort niet. Je ziet het vaak bij ploegen die niet lekker in hun vel zitten, maar dat is geen excuus. Feit is dat we momenteel niet goed genoeg zijn om punten te pakken. Het moet beter. De trainer heeft het ook al gezegd, ik had verwacht dat spelers die vorig jaar al hier waren wat verder zouden zijn, maar dat is niet zo. Ik speel ook niet goed genoeg, daar baal ik van. Eerlijk gezegd ben ik blij dat er nu een interlandperiode is. Even op adem komen, de kop leeg maken. Ik denk dat het goed is dat we even niet spelen.’ Fraser was het daar wel mee eens. ‘Normaal wil ik graag doorspelen, maar nu komt het wel even goed uit. Ik maak me geen zorgen. Je moet de context kennen, nul uit vier is niet goed. Maar dat hadden we vorig seizoen ook. Het gaat goedkomen, geloof me.’

Dolende

Die laatste woorden aannemen is momenteel moeilijk. RKC Waalwijk is dolende. Het gevoel bij deze nul uit vier is anders dan bij die van vorig seizoen. De kwestie-Kramer vroeg terecht veel aandacht, maar het leidde af van het werkelijke probleem: RKC Waalwijk is puntloos na vier wedstrijden en verbetering is niet waarneembaar. De aankopen spelen lang niet allemaal, te veel spelers voldoen (nog) niet. De zorgen zijn groot, het riekt naar een heuse crisis. Ook in Waalwijk kan dat. Een ommekeer is noodzakelijk, de interlandperiode komt als geroepen. Of Fraser daar voor kan zorgen, is maar de vraag. Het elftal oogt lamlendig en aangeslagen en stevent op deze manier kansloos af op de Keuken Kampioen Divisie. De druk op Fraser neemt toe. ‘Dat begrijp ik, maar nogmaals je moet de context kennen. Mo (Allach), Ben (Mandemakers) en Willem (van der Linden, algemeen directeur) kennen die. We doen er alles aan om het voor elkaar te krijgen.’

De positieve geluiden in Waalwijk zijn schaars. De berusting is groot, het vertrouwen is broos. Het is de haast traditionele conversatie die je op vrijdagavond hoort als er een in degradatienood verkerende Eredivisieclub het competitieweekend aftrapt. ‘Kunnen we vast wennen aan volgend seizoen’, klinkt het een uur voor de aftrap ook op de parkeerplaats voor het Mandenmakers Stadion. RKC Waalwijk beleeft een uiterst matige seizoenstart en op vele vlakken dreigt het mis te gaan. Fraser krijgt de ploeg niet aan de praat, technisch directeur Mo Allach moet een wonder verrichten om hem de komende dagen nog van toereikend materiaal te voorzien. Een centrale verdediger lijkt wenselijk, een buitenspeler zou in aantocht zijn en een middenvelder als buitenkansje wellicht. Anders dreigt een roemloze aftocht van de Waalwijkers na een aantal knappe Eredivisie-seizoenen.

Toegegeven, we zijn pas vier duels onderweg, maar de huidige gemoedstoestand in Waalwijk en de sportieve malaise is schrijnend en confronterend tegelijk. ‘Dit wordt KKD’, weet een oudere fan. ‘Dat kan niet anders. En dan komen we vast wel weer een keertje terug’, voegt hij eraan toe. Het pessimisme is groot, de verwachtingen zijn tot het nulpunt gedaald. Was er voor de start van het seizoen nog enigszins hoop op plek zestien, nu al laten de meesten die hoop met frisse tegenzin varen. Er worden meerdere droomscenario’s besproken voorafgaande aan het bezoek van AZ. Natuurlijk een veel betere ploeg die toch ook nog bij vlagen niet de indruk heeft gemaakt die men had verwacht. Maar met zeven uit drie en geen tegentreffer is het gevoel vanzelfsprekend anders in Alkmaar.

AZ komt in Waalwijk om de koppositie minimaal voor een dag te grijpen, RKC zou al blij zijn met een gevonden punt. ‘Met de gelijkmaker of de winnende goal van Michiel Kramer’, horen we de optimist van de dag zeggen. De meest besproken man van de afgelopen dagen is gewoon weer reserve, maar zeker nog altijd populair bij de Waalwijkse aanhang. Het gezang voor de aftrap vanuit de fanatieke hoek van het stadion om Kramer een hart onder de riem te steken was wat dat betreft veelzeggend. Na de 0-1 en de 0-2 neemt de roep om de stormram hoorbaar toe. Zes seconden in de tweede helft gaat hij over de schreef. ‘Onverklaarbare kortsluiting’, roepen teleurgestelde fans na afloop. ‘Kramer is klaar hier’, horen we zelfs. Voorlopig is ie zeker klaar, een flinke schorsing wacht. Fraser weet het. ‘Alleen daarom al hoop ik dat er nog nieuwe spelers bijkomen. De spoeling wordt dun op deze manier.’

Nationale televisie

Fraser krijgt er op social media regelmatig van langs. In het stadion klinkt het ‘Fraser rot op’. Zelfs op de nationale televisie kreeg de oefenmeester onder uit de zak. Weliswaar van Johan Derksen en dus nauwelijks serieus te nemen, maar toch verleidde het Fraser tot een reactie. Hij noemde de uitlatingen van Derksen dat hij overal ruzie maakt ‘slap en achterlijk gelul’ en voegde er nog aan toe: ‘Dan ben je gewoon een idioot en klets je uit je nek.’ De trainer komt er desgevraagd op terug. ‘Mensen moeten niet denken dat ze mij kennen terwijl ze niet weten hoe het zit. Derksen heeft vaak genoeg wat over mij geroepen en vaak had hij gelijk. Nu vond ik dat ik er iets van moest zeggen.’

De Waalwijkse Fraser-critici reageerden gevat. ‘Zo fel moet ie tegen zijn spelers zijn’, luidt de kritiek. Fraser is Fraser, hij oogt soms nonchalant in zijn houding en uitspraken, maar wie de trainer met zijn selectie aan het werk ziet ziet ook een gepassioneerde oefenmeester die het maximale van zijn spelers eist. Die spelers zijn simpelweg niet goed genoeg om uit te voeren wat Fraser en zijn staf willen. Ook tegen een veel beter AZ bleek dat. ‘Van AZ verliezen is geen schande, de manier waarop baart zorgen’, vond Meijers.

Van het ene conflict rond Kramer naar het andere conflict met de spits was geboren. Fraser vertelde al vaker over de haat-liefdeverhouding die hij met Kramer had. Het was even meer haat dan liefde zullen we maar zeggen. Vrijdagavond zagen we Kramer voor de wedstrijd bij de reserves lopen. Zoals altijd lummelend in een rondootje. Niemand die hem kan verwijten dat hij zich niet honderd procent inzet, want zo loopt hij er de laatste maanden altijd bij. Kramer is geen basisspeler meer en dat vreet aan hem. ‘Ik praat best veel met Michiel. Hij heeft het moeilijk, we hebben soms flinke discussies. Hij heeft een mening, ik ook’, onthult Meijers. In de rust zien we Kramer meer doen dan anders. De invalbeurt kondigt zich aan. De rest is geschiedenis. Kramer maakt zich opnieuw onmogelijk, nu niet op de training, maar in de wedstrijd. Wordt het een roemloos afscheid door de zijdeur of volgt er wederom een verzoeningsgesprek?

Ondertussen was Kramer de derde speler in vier wedstrijden die het einde van de wedstrijd niet haalde. Na Zawada en Oukili bovendien de derde speler die een oliedomme rode kaart pakte. In Waalwijk is de paniek niet snel heel groot, maar nu voelen we toch dat de sfeer aan verandering onderhevig is. Over ruim twee weken wacht een bezoek aan Willem II. ‘Die kun je maar beter winnen hier’, weet Meijers. ‘Zeker nu. Eerst bijkomen en dan naar Tilburg.’ Met of zonder Kramer als RKC'er? Niet inzetbaar vanwege een schorsing, dat is zeker. Het is tijd voor bezinning. Bij Kramer, bij de directie, bij de staf en bij de spelers. De crisis in Waalwijk neemt grootse vormen aan. Daar waar het de laatste jaren zo gemoedelijk toeven was is het nu op eieren lopen en vrezen voor de toekomst. RKC Waalwijk en Michiel Kramer worstelen met zichzelf.